حضرت سیدالشهدا حسین بن علی(((ع) شب پیش از هجرت به سوی كربلا در پایان خطبه‌ای بلند فرمودند: «آگاه باشید، هر آن كه می‌خواهد خونش را در راه ما اهل بیت، كه راه حق است، نثار كند و خود در بهشت لقاءالله منزل گیرد، با ما راهی كربلا شود. من فردا صبح ان‌شاءالله به راه می‌افتم.»اكنون بار دیگر بانگ الرحیل برخاسته است و همان فریاد در آسمان بلند تاریخ طنین‌انداز گشته است. و این بار راهیان كربلا، این راحلان قافله‌ی عشق، بدان لبیك گفته‌اند....
و اکنون سوریه امتداد همان کربلاست.کربلایی که آدمیان یک عمر برای غیبت در آن نغمه وا حسرتا را سروده اند.سوریه همان کربلاست و باز همان زینب و باز همان حرام زادگان که به سوی خیمه ها حمله ور شده اند.امروز سوریه معنای واقعی کل یوم عاشورا و کل ارض کربلاست.سوریه همان جایی است که می توانی بغض چندین هزار ساله یا لثارات الحسین راسر دهی.سوریه مجالی است برای عاشورایی شدن و برپایی عاشورایی دگر.اکنون سوریه معبری است به آسمان ...
سرش بره قولش نمیره!
